…przeżywa kryzys, jest wiarą prawdziwą.
Stwierdzenie wydaje się słuszne… takie całkiem logiczne. Człowiek wierzący przecież rozważa, medytuje i próbuje zrozumieć, to w co wierzy. Trzeba założyć, że człowiek obdarzony głęboką wiarą, oczekuje czegoś więcej, głębiej, bliżej i bardziej. Konsekwencją takiego podejścia jest permanentny kryzys, pewien niedosyt i poczucie pustki. Jednak taki stan niesie za sobą cały festiwal wątpliwości. Niezaspokojone oczekiwania łatwo przeradzają się we frustrację, zniechęcenie i wątpliwości nadgryzające fundamenty. Pojawiają się pytania o zasadność i sens samej wiary.
Czy nadal kryzys jest domeną wielkiej wiary? Gdzie jest granica wątpliwości, której nie należy przekraczać?
Słowotwory 